Depressie

Bijna iedereen heeft wel eens een sombere bui. Gewoonlijk verdwijnt een dergelijke bui vanzelf weer. Depressie is geen zeldzaamheid. Ongeveer 10 op 100 Belgen krijgen eens in hun leven een depressie.

Een “depressief” persoon is niet in staat de somberheid van zich af te schudden. Ook als er opbeurende gebeurtenissen plaats vinden, veranderd de stemming niet. Alles wordt als uitzichtloos en zinloos ervaren, en men haalt weinig plezier meer uit het leven. Een depressie maakt daardoor minder actief, de drempel om iets te ondernemen wordt steeds hoger. Ook interesses en verlangens verdwijnen. Depressiviteit vormt hierdoor een ernstige beperking in het sociaal en maatschappelijk functioneren. 

De kwaliteit van leven wordt door depressieve mensen als zeer laag ervaren. Onder alle lagen van de bevolking komen depressies voor. Over de hele wereld, en bij elke leeftijd. Tevens blijkt uit onderzoek dat vrouwen twee maal zoveel kans hebben op een depressie dan mannen.
Dit verschil is voornamelijk genetisch bepaald.

Angststoornissen

Angst is een normale gezonde emotionele reactie op gevaar. Het zorgt ervoor dat lichaam en geest snel en goed reageren op een bedreigende situatie. Ieder mens is in zijn leven wel eens bang of in paniek.

Sommige mensen zijn voortdurend angstig of hebben paniekaanvallen. Iemand die in het (recente) verleden getuige of slachtoffer is geweest van geweld of zich als kind ernstig bedreigd heeft gevoeld, kan terugkerende angstaanvallen hebben.

We spreken van een angststoornis als irreële angst duidelijk lijden veroorzaakt en iemand beperkt in het sociale leven en werk. Eén op de vijf mensen krijgt in zijn leven te maken met een angststoornis. Een angststoornis kan ook voorkomen in combinatie met andere psychische problemen of lichamelijke klachten.

Als een angststoornis tijdig herkend en erkend wordt, is deze meestal goed te behandelen. Een angststoornis ontstaat als iemand daar gevoelig voor is en te maken krijgt met stressvolle gebeurtenissen in het leven. Er is meestal niet maar één alles verklarende oorzaak voor de problemen. Daarom richt de behandeling zich op het één voor één ontrafelen van die verschillende factoren die de angstklachten veroorzaken en worden deze stap voor stap aangepakt.

Burn-out

Wat is Burn-out ?

Burn-out, een specifieke vorm van stress. In beroepen waar je veelvuldig en intensief contact hebt met mensen, zoals in het onderwijs, de gezondheidszorg en het management, kan na verloop van tijd burn-out optreden. Burn-out betekent zoiets als afgebrand, uitgeblust en emotioneel uitgeput zijn.

De drie samenhangende kenmerken van burnout zijn emotionele uitputting, depersonalisatie en gevoelens van afnemende competentie.
Het kenmerkende verschil tussen burnout en overspannenheid is dat als de oorzaak weggenomen wordt, men zich bij overspannenheid weer snel kan herstellen en
weer in balans komt. Bij burnout blijven de verschijnselen en kan men de balans niet terug vinden.

Burnout ontstaat ook meestal door een opeenstapeling van stressoren en frustraties over een lange termijn, meestal over jaren.
Drie groepen van oorzaken van een burnout zijn het werk, persoonlijke kenmerken, de privé situatie en organisatie kenmerken.
In de gevolgen van burnout zien we Fysieke en emotionele gevolgen, Interpersoonlijke gevolgen en Gevolgen op houding en gedrag.

Burnout ontstaat door langdurige overmatige stress, het is een proces van jaren. Belangrijk hierbij is dat het burnout proces omkeerbaar is, echter is dit een langdurig proces. Er bestaat geen pasklare methode dat precies aangeeft hoe je een burnout kunt of moet hanteren of hoe je daarbij de problemen kunt (h)erkennen of kunt oplossen.

Burnout en de omgeving

Alvorens je met jezelf geconfronteerd bent en er geconstateerd is dat je burnout bent, heb je al een lange lijdensweg achter de rug. Vaak wordt vergeten dat er een partner achter de patiënt staat. Voor deze partner is het vaak net zo moeilijk en soms misschien wel moeilijker. De partner heeft vaak goed in beeld dat er een burnout aan het ontstaan is. Alleen staat de partner vaak machteloos omdat de (aankomend) burnout patiënt niets wil horen over de haast ontoelaatbare situatie waar hij/zij in zit. Goede raad wordt in de wind geslagen en onbegrip alom. De burnout patiënt reageert zich hierbij vaak ten onrechte af op de partner.

Daarnaast heeft de partner ook zijn of haar problemen en kan daarmee vaak niet terecht bij de ander omdat hij/zij het al moeilijk genoeg heeft met de eigen situatie en vaak ook helemaal niet in staat is om problemen van de ander er bij te nemen.

Gezondheid - eetproblemen

Eetstoornis, eetprobleem of gewichtsprobleem?  In de dagelijkse spreektaal, in de literatuur worden de termen eetstoornis en eetprobleem vaak door elkaar gebruikt en eigenlijk onterecht over één kam geschoren.  Maar wat is nu precies het onderscheid?  Eetprobleem of eetstoornis?

Individuele begeleiding

De begeleiding (vaak in combinatie met begeleiding van een voedingsdeskundige) bestaat uit inzichtgevende gesprekken waarin we ondersteunende en praktische handvaten aanreiken.  Hiermee kun je meteen thuis concreet aan de slag. Ook kan bij een eetstoornis horen dat je ongezonde maatregelen neemt om dat wat je gegeten hebt zo snel mogelijk kwijt te raken.  Zulke maatregelen zijn bijvoorbeeld extreem bewegen, braken of misbruik maken van laxeermiddelen.  Een onlosmakelijk bestanddeel van elke relatie is seksualiteit met zijn grote verscheidenheid aan belevingsvormen.  Er kan zowel een over- als onderwaardering worden toegekend aan de plaats die seksualiteit inneemt in een relatie.

Herken je iets in het volgende?

  • Al jaren het ene na het andere dieet volgen…
  • Behoorlijk wisselen in gewicht…
  • Na ieder dieet meer aankomen dan je in eerste instantie was afgevallen…
  • Allang weten ‘hoe het zou moeten’, maar het niet vol kunnen houden…
  • Altijd zin hebben om (meer) te eten bij het zien, ruiken of proeven van lekker eten…
  • Je voornemen om te lijnen en het ook even volhouden, maar na een periode weer overeten…
  • Emoties en/of gebeurtenissen weg eten…
  • Je schamen, schuldig en alleen voelen als je weer veel hebt gegeten…
  • Ik voelde me altijd schuldig bij het afrekenen van eten bij de kassa…
  • Moedeloos was ik, van alle pogingen om te veranderen…
  • Ik stop niet meer zomaar automatisch en impulsief iets in mijn mond maar ik kies veel bewuster wat, hoeveel en wanneer ik eet…
  • Eén misser maakt nu niet meer dat het de rest van de dag ook fout gaat…
  • Ik had er nooit bij stilgestaan hoe lastig is het mezelf steeds maakte…
  • Ik laat mijn weegschaal niet mee bepalen hoe ik mij voel…
  • Na jaren heb ik eindelijk mijn oplossing gevonden. En dat is dus geen dieet!

Hulp bij gewichts- en eetproblemen

Synerga bekijkt samen met jou volgende onderwerpen:

  • Inzicht vergroten
    • Waarom doe ik wat ik doe, wat helpt mij om mijn gedrag te veranderen?
  • Motivatie voor moeilijke momenten
    • Wat wil ik bereiken, hoe kan ik omgaan met een lastige situatie?
  • Aandacht voor gedachten voor, tijdens en na het eten
    • Hoe en wanneer beïnvloeden mijn gedachten mijn eetgedrag?  Hoe ontwikkel ik een positief denkpatroon?  Hoe stel ik reële doelen?
  • Gedragsveranderingen
    • Hoe leer ik anders te reageren op emoties en gebeurtenissen en voorkom ik dat ik ga eten?

Eetstoornissen

Een eetstoornis – onderscheiden worden: Anorexia Nervosa, Boulimia Nervosa, Eetstoornis niet anderszins omschreven en Eetbuistoornis of Binge eating – is een ernstige en ingewikkelde psychiatrische ziekte.  Kenmerkend voor eetstoornissen is de grote angst om dik te worden en het gestoorde eetgedrag.

Een eetstoornis ontwikkelt zich dusdanis dat iemand uiteindelijk op meerdere vlakken vastloopt.  De stoornis heeft namelijk zeer ernstige lichamelijke, psychische en sociale gevolgen.  Als je een eetstoornis hebt, wordt gespecialiseerde hulpverlening aangeraden.  Het genezingsproces neemt vaak een langere periode in beslag.

Eetproblemen

Bij een eetprobleem zijn de klachten milder (en voldoen niet aan de diagnostische criteria van een eetstoornis).  De consequenties voor het psychische en sociale leven zijn belemmerend en beperkend, maar niet per definitie alles ontwrichtend.  De risico’s op het lichamelijk vlak kunnen net als bij eetstoornissen wel gevaarlijk zijn.  Zeker als er ook sprake is van een gewichtsprobleem als obesitas (zwaarlijvigheid)

Gewichtsproblemen

Van een gewichtsprobleem is sprake wanneer iemand een ongezond gewicht heeft, dat wil zeggen: ondergewicht, overgewicht of veel gewichtswisselingen heeft.

Een ongezond gewicht geeft gezondheidsrisico’s.  Zo heeft ondergewicht bijvoorbeeld weerstandsvermindering, verlaging van de lichaamstemperatuur en afbraak van het spierweefsel tot gevolg.  Overgewicht geeft een verhoogd risico op aandoeningen als: diabetes (type 2), hart- en vaatziekten, hormonale stoornissen en gewrichtsklachten.  Naast allerlei lichamelijke gevolgen, kan onder- en overgewicht allerlei psychische en sociale gevolgen hebben.

Een gewichtsprobleem kan allerlei oorzaken hebben zoals lichamelijke aandoeningen.  Wanneer een gewichtsprobleem ‘op zichzelf staat’ omdat dit enkel en alleen wordt veroorzaakt door een verkeerd voedingspatroon, wordt aangeraden om met behulp van een gewichtsconsulent of diëtist een gezond voedingspatroon aan te leren (waarin genoeg gevarieerd en regelmatig wordt gegeten).

Een gewichtsprobleem kan ook veroorzaakt worden door, of juist een oorzaak zijn van, een eetprobleem of eetstoornis.  Naast voedingsdeskundige begeleiding door een diëtist is vaak ook psychosociale begeleiding (voor de aanpak van het eetprobleem en daarmee ook het gewichtsprobleem) aangeraden.

Rouwverwerking

Rouwverwerking is de manier waarop iemand na een ingrijpende verdrietige ervaring tot rust probeert te komen.  Dit proces kan optreden bij het verlies van een baan, een geliefde, een woning, ouders of kinderen en andere…

De psychologische effecten zijn het sterkst bij het overlijden van een geliefd persoon of als iemand te horen krijgt ongeneeslijk ziek te zijn, of blijvend gehandicapt.

De heftigheid van het verlies is afhankelijk van de voorspelbaarheid, beheersbaarheid, keuzemogelijkheden, sociale steun en het toekomstperspectief.

Met de dood eindigt het leven, maar nooit de relatie die men met iemand heeft.

Rouw kent een grote verscheidenheid. Denken we maar aan:

  • Ouders van kinderen met een verstandelijke beperking of ernstige ontwikkelingsstoornis
  • Personen met ernstige beperkingen en hun familie
  • Verlies dat nooit kon worden besproken
  • Verlies dat nooit erkenning kreeg
  • Kinderen of ouders die geen contact meer willen
  • Familie in levenslange hechtenis
  • Vermiste personen
  • Onopgeloste misdaden
  • Slachtoffers van de holocaust, politiek t.a.v. aboriginals in Australië, genocide in Rwanda, Serajevo,…

    Wanneer je blij bent, schouw dan diep in je hart, en je zal zien dat enkel wat je smart gegeven heeft, ook vreugde brengt.
    Wanneer je verdrietig bent, blik dan opnieuw in je hart, en je zal zien dat je weent om wat ook vreugde schonk.
    Kahlil Gibran

Seksualiteit en parafilieën

Een onlosmakelijk bestanddeel van elke relatie is seksualiteit met zijn grote verscheidenheid aan belevingsvormen. Er kan zowel een over- als onderwaardering worden toegekend aan de plaats die seksualiteit inneemt in een relatie.

De belangrijke plaats die seksualiteit in de meeste relaties inneemt maakt dat het bijdraagt tot enerzijds een sterke verbondenheid en anderzijds tot een bron van frustratie en mogelijk problemen. Een therapeut kan hier op neutrale wijze enerzijds wetenschappelijk correcte informatie verlenen en anderzijds de (her)integratie van seksualiteit in een relatie begeleiden tot tevredenheid van beide partners.

Vaak zijn mensen beschaamd om een heel intiem onderwerp zoals seksualiteit aan te spreken. Mensen zijn hier zeer kwetsbaar en dat maakt hun bang om er over te praten. De angst voor afkeuring en als pervers te worden bestempeld is zeer reëel.

Denken we aan seksverslaving en parafilieën zoals fetisjisme (seks met voorwerpen), urolagnie (plasseks), gerontofilie (ouderenseks), sadomasochisme kortweg SM of BDSM (bondage, dominantie, onderwerping, masochisme)

Deze vormen van seksualiteit veroorzaken sterke seksuele opwinding waardoor een persoon steeds opnieuw dit seksueel gedrag gaat stellen. Sommige parafilieën zijn strafbaar bij wet zoals pedofilie(seksueel aangetrokken voelen als volwassene tot kinderen of jongeren (meisjes of jongens)), exhibitionisme (seksuele opwinding ervaren door het in het openbaar tonen van de geslachtsdelen aan anderen), voyeurisme (opgewonden worden van het begluren van de seksuele activiteiten van andere personen), frotteurisme (seksueel opgewonden raken door anderen ongewenst en zonder toestemming aan te raken), zoöfilie (opwinding ervaren door seksuele contacten met dieren) en andere.

In de therapeutische setting kan er op een veilige manier over worden gepraat en bekijken we samen hoe dit een plaats krijgt in iemands leven en/of hoe er aan verandering wordt gewerkt.