Eén van de filosofische basisgedachten is dat de mens beschikt over een enorme dosis creativiteit die hij niet tot uiting kan brengen omdat hij beperkt wordt door een aantal culturele rollen die hem worden opgelegd. Het zijn die rollen die iemand beletten zichzelf te zijn en zich ten volle te ontwikkelen. Psychodrama is het best onder te brengen binnen de Humanistische psychologie en heeft duidelijke raakvlakken met de Existentiële psychologie enerzijds en de Gestaltpsychologie anderzijds. Centraal gedachtegoed binnen deze stromingen is dat de mens als sociaal wezen streeft naar ontplooiing van eigen individualiteit, persoonlijke mogelijkheden en verantwoordelijkheid.

Bij een begeleiding met psychodrama wordt men begeleidt naar een situatie waar zich uitdagingen stellen of problemen zich voordoen. Door op creatieve wijze deze situaties te benaderen en de beleving ervan te multipliceren door gebruik te maken van alle zintuigen wordt de (her)beleving veel rijker. Daar waar woorden te kort schieten maakt psychodrama ze vollediger.

Denken we aan moeilijke gezinssituaties, schuld en schaamte, angst enzoverder.

Deze aanpak is zeer geschikt voor gezinnen, groepen en teams.

Elke deelnemer krijgt een rol en draagt bij aan het begeleidingsproces van de cliënt (protagonist).